Βιτορίνι, Έλιο

(Elio Vittorini,Συρακούσες 1908 – Μιλάνο 1966).Ιταλός συγγραφέας. Ουσιαστικά αυτοδίδακτος, έκανε την πρώτη του εμφάνιση στα γράμματα στη Φλωρεντία, στους λογοτεχνικούς κύκλους του περιοδικού Solaria.Ο προβληματισμός του πάνω στη μοίρα του ανθρώπου και στο ύφος καθώς και οι μεταφράσεις Αμερικανών συγγραφέων (Φόκνερ, Χέμινγουεϊ, Σαρογιάν) αποτέλεσαν θεμελιώδη εμπειρία για το μελλοντικό του έργο ως πεζογράφου και αξιομνημόνευτο μάθημα για τις μελλοντικές γενιές. Το 1939 εγκαταστάθηκε στο Μιλάνο, όπου έζησε έως τον θάνατό του ως συντάκτης εκδοτικών οίκων και διευθυντής πολυάριθμων εκδόσεων. Αμέσως μετά τον πόλεμο, είχε διευθύνει την επιθεώρηση Il politecnico,που ανακίνησε προβλήματα μεγάλης πολιτικής και φιλολογικής σημασίας και προκάλεσε γόνιμες διαμάχες μεταξύ των διανοουμένων. Ήδη στα διηγήματά του της συλλογής Μικρή αστική τάξη (Piccola borghesia,1931), ο Β. έφτασε κάποτε σε αποτελέσματα ολοκληρωμένα στον τομέα της ρεαλιστικοψυχολογικής παράδοσης. Στο Ταξίδι στη Σαρδηνία και προπάντων στο Κόκκινο γαρίφαλο (1932-33), που είναι η ιστορία μιας ανήσυχης θεότητας στα πρώτα χρόνια του φασισμού, επιχείρησε νέους πειραματισμούς. Το αριστούργημά του όμως είναι οι Συζητήσεις στη Σικελία (1941), ημερολόγιο ενός ταξιδιού επιστροφής στη γενέτειρα, που είναι συγχρόνως μία επιστροφή στην αρχέγονη αθωότητα και στην ανακάλυψη των πραγματικών λόγων της ζωής. Πρόκειται για ένα συμβολικό και λυρικό μυθιστόρημα, μολονότι δοσμένο με ρωμαλέο ρεαλισμό, γραμμένο σε ένα ύφος ζωηρό και δηκτικό, όπου το μάθημα των Αμερικανών συγγραφέων φαίνεται να αφομοιώνεται τελικά με έναν εντελώς πρωτότυπο τρόπο. Ακολούθησε το Άνθρωποι και όχι (1945), ένα από τα καλύτερα μεταπολεμικά ιταλικά μυθιστορήματα. Ο Ιταλός συγγραφέας Έλιο Βιτορίνι (1908-66).